Motto
Napisz wniosek tak, by nawet rzeczoznawca go zrozumiał
Historia powstania PO IG 8.1
Historia programu PARP PO IG działanie 8.1 miało początek roku 2008, kiedy to po raz pierwszy, po blisko roku solidnych takich starań, które dotyczyły już drobnych elementów programu a nie ogólnikowych jego planów przygotowano pierwszą jego edycję. Spotkanie to było w zasadzie przypadkowe, ale przyniosło ze sobą dość pozytywne skutki. Moje doświadczenie z działaniem 8.1 zaczęło się w czerwcu czy może lipcu 2008 kiedy ujrzałem informację na stronie PARP, że instytucja ta jest zainteresowana naborem rzeczoznawców IT, którzy są w stanie by weryfikować wnioski od strony ich prawdziwości z celami. Już wtedy od jakiegoś czasu byłem wśród członków Izby Rzeczoznawców Polskiego Towarzystwa Informatycznego i stworzenie szczegółowej dokumentacji, w tym rekomendacji i referencji z innych organizacji, dla których tworzyłem ekspertyzy IT i zarządzałem projektami informatycznymi, w tym działaniami e-usług, nie stanowiło to żadnego problemu.
W niedługim czasie posiadałem komplet dokumentów i złożyłem je w PARP. W ciągu około miesiąca uzyskałem wiadomość zwrotną, że instytucja ta zaprasza mnie w poczet rzeczoznawców zewnętrznych oceniających wnioski w programie Innowacyjna Gospodarka. Przygoda rozpoczęła się i zaraz po tym skończyła.
Już od maja 2008 gdy wiedziałem, że program dofinansowania innowacyjnych dochodowych pomysłów eusług ruszy wkrótce, przygotowaliśmy z wraz żoną założenia pod system badań kompetencji menedżerskich zgodny z oceną 360 stopni, który od jakiegoś czasu w wersji tradycyjnej z niedużym wsparciem informatyki, stosowaliśmy w naszej codziennej pracy firmy doradczej (konsulting HR i konsulting IT). Przeniesienie pomysłu z narzędzia off-line na on-line (ankiety badawcze metody 360 stopni) było tylko pozornie łatwe i jak się okazało, bez istotnych inwestycji w infrastrukturę informatyczną nie {byliśmy w stanie rozwinąć tego biznesu. Program PO IG 8.1 zdawał się być super mozliwością. Odkąd ukazała się latem dokumentacja konkursu natychmiast sporządziliśmy projekt i złożyliśmy go w odpowiednim RIF (w w tym samym momencie kompletowałem też dokumenty by zostać rzeczoznawcą dla działania 8.1 i 8.2.). Chcąc uniknąć konfliktu interesu i posądzenia o stronniczość (ogłoszenie i konkursu o dofinansowanie miał być znany późną jesienią), w chwili gdy żona składała projekt w RIF wystąpiłem z pismem do PARP precyzyjnie opisując sytuację, powiadomiłem o możliwym konflikcie interesu i poprosiłem o wyłączenie z prac komisji w RIF, w którego zasięgu byłem lub też wszystkich RIF, jeśli tego wymagała okoliczność (otrzymałem uprawnienia rzeczoznawcy na kilka województw). Z prac Komisji zostałem wyłączony, najpierw lokalnej potem zostałem i problem zniknął na rok, gdzie po tym czasie ktoś się ocknął i w trybie pilnym rozwiązał resztę umów ze mną o świadczenie usług zewnętrznego dostawcy w innych programach innowacyjnej gospodarki ze względu na potencjalny konflikt interesu. Pewnie instytucja chciałby odebrać mi jeszcze pamięć tych wydarzeń i zdobytych umiejętności, ale tego nie był w stanie i jeszcze przez najbliższy rok nie odezwę się na temat funkcjonowania mechanizmów oceny wniosków w tamtym czasie. Nie mam w planach ryzykować sądem.
W tym samym czasie, otrzymaliśmy wówczas dofinansowanie UE dla naszego projektu na kwotę przewyższającą 200 tys. złotych lecz rok później zrezygnowaliśmy z tych funduszy i zerwaliśmy umowę. Wahania kosztów walut o prawie 50% spowodował, że nie bylibyśmy w stanie dokonać wszystkich planowanych zakupów w warstwie sprzętowej IT oraz niezbędnego oprogramowania bazodanowego i postanowiliśmy rozwijać myśl przez codzienny organiczny wzrost biznesu, co robimy do dziś. Między czasie zdobyliśmy zadowolonych klientów z bardzo znanych w Polsce przedsiębiorstw (głównie FMCG) i nie brakuje nam przychodów. Z zbiegiem czasu okazało się, że tutaj informatyka przegrywa i realizacja pomysłu za pomocą narzędzi informatyki, a tylko żmudna, codzienna praca nad zdobyciem doświadczeń interpretacji uzyskanych w badaniu empirycznym rezultatów. Co nam po tym, że ankiety są obsługiwane przez automatykę z dostępem on-line przez stronę internetową. Uczciwa wiedza o pracowniku, którego się ocenia leży w stosunkach z innymi, które widać wyłącznie oceniając globalnie całokształt badania, a nie kreśląc słupki otrzymanych odpowiedzi na pytania ankiety. Ale to zupełnie nowa opowieść i postaram się również ją opisać. Dziś kiedy widzę kolejne implementacje metody 360 stopni bez problemu są dostępne w sieci z uwagami, że|autor właśnie chwycił Pana Boga za nogi i jego słupki, bo np. są w poprzek a nie wzdłuż mówią wszystko o pracowniku. Oj bez wyobraźni.
A przy okazji, wielu pomysłodawców składających papiery aplikacyjne o unijne dofinansowanie bardzo mocno broni swojego pomysłu jak skarbu. Wiem, jak swoje dziecko, wychowany pomysł innowacyjnej e-usługi itd. Otóż, nie łamiąc umów o poufności mogę z całą wiedzą powiedzieć: innowacja była w zasadzie w dwóch pierwszych konkursach, z kolei pomysły powielały się. W zasadzie można je było złożyć w osiem, może dziesięć grup pomysłów (ciekawie zrobił to PARP w wydanym w 2011 r. dokumencie z dobrymi praktykami POIG 8.1). Wprawdzie każdy wnioskodawca inaczej przygotowuje różnie sporządzają swoje założenia, ale są to dublujące się pomysły, w których trudno spostrzec jest coś naprawdę innowacyjnego. Najwięcej u podstaw źródeł przychodu leży wiara, że potencjalni nabywcy są w stanie kupować najgorszy chłam reklamowy za wielkie pieniądze i dzięki temu dawać zarabiać wnioskodawcy, ale na pytanie ile byś za taki e-produkt zapłacić pada enigmatyczna odpowiedź, że z pewnością nie tyle, ale reklamą uda się przekonać nabywcę. Przyszły beneficjencie, nabywca e-usługi nie jest idiotą, a przynajmniej nie planuj, że jesteś mądrzejszy od niego, mądrością i odpornością na reklamę. Najistotniejszym kryterium dla mnie opinii o danym projekcie jest to, czy chcę tę usługę kupić i jak powinna być stworzona od stronnych technicznej i organizacyjnej, żebym miał łatwiej. Jeśli odpowiadam sobie, że tak, super pomysł, świetnie opakowany i jest mi niezbedby, to go chcę, ale jeśli nie jestem pewien czy sam chciałbym taką e-usługę mieć, to z całą pewnością tego zakupu nie dokonam, a w wyniku Spółka konsultingowa IT, w której jestem partnerem nie podejmie się zadania napisania takiego wniosku o dofinansowanie.
Nawiążę jednak do głównego myśli, czyli ogólnych przemyśleń na tematy przygotowania projektów PARP POIG działanie 8.1.
Inne witryny: Witryna 1,
Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it
W tekście w serwisie 
Moim celem nie jest wykazywać niekompetencji rzeczoznawcy – to mądrzy i wykształcenie ludzie, którzy wiedzą co i za co robią. Chciałem tu wykazać jedynie, że definicja w Rozporządzeniu może być sprzecznie interpretowana i nie warto występować o dofinansowanie dla pomysłów niestandardowych, a lepiej typowe. I tu skrywa się odpowiedź na pytanie, dlaczego na początku dofinansowanie otrzymało tyle pomysłów poświęconych sukniom ślubnym, organizacji ślubów i podobnych. To nie branża była modna, tylko warunki oceny projektów mogą faworyzować takie nic niewarte pomysły. 
Niestety są jednak błędy w 
Doprawdy nie powoduje to skutków prawnych, to zmiany pozycji wpisanych przez użytkownika do generatora np. w tabeli harmonogramu powodują, iż niełatwo jest zapanować nad właściwą kolejnością w tej tabeli, zadania w ramach etapu układają się w nielogicznej kolejności, co strasznie utrudnia ich ogarnięcie wzrokiem i sprawdzenie, czy wszystko zostało zanotowane. Pomocą jest zestawienie generowane automatycznie w kolejnym punkcie, ale to i tak psuje logikę aplikacji i spowalnia jej pisanie. 
Jednym z obszarów, który zdaje się być faworyzowany przez uwielbiany przez|preferowany przez} przedstawicieli instytucji oceniającej w ocenie wniosków jest zgodność e-usługi z definicją obowiązującą w Rozporządzeniu. Ilość nieporozumień w tym obszarze zdaje się sięgać liczby pomysłów na dofinansowanie odrzucanych 
Powodem skreślenia tych kilku zdań sprowokowała mnie decyzja pewnej komisji oceniającej kontrolujących projekty PO IG 8.1. Projekt był zdyskwalifikowany w trakcie oceny merytorycznej z zastrzeżeniem, że nie spełnia definicji e-usługi w sensie działania POIG 8.1, gdyż w celu realizacji e-usługi niezbędne jest ściągnięcie aplikacji na urządzenie mobilne, więc nie mamy do czynienia z sytuacją pracy na żądanie operatora eusługi (konieczne poprzedzające działanie).
Powyższa definicja modelu biznesowego Przedstawionego przez Wnioskodawcę jest być może najlepiej napisaną częścią konkursu 
U stóp 
Wdrożenie projektu na 
Kiedyś podczas spotkania w {gronie osób mających doświadczenie z 
Definicje wskaźników produktu i wskaźników rezultatu zostały jednoznacznie opisane w dokumentacji działania 
Zastanawiam się czy jest ktoś, kto jednoznacznie potrafirozdzielić wskaźnik rezultatu takim jak sprzedawana w sklepie z aplikacjami na urządzenia mobilne stworzona na etapie wdrożenia projektu aplikacja dla smartfona od wskaźnika produktu czyli aplikacji. Próbowanie rozróżnienia tych dwóch dziedzin w postaci modelu biznesowego metodą: jeśli coś sprzedajemy, to może ten produkt zostać podciągnięty do wskaźników rezultatu, co prowadzi czasem recenzenta do błędnej interpretacji celu projektu (i czasem ma to miejsce, o czym przekonałem się osobiście w ostatnim konkursie